Gwiazdka z
nieba
Położony na
sianku opłatek lśni biały
Niczym płatek śniegu co opadł na stół
Oby nie stopniał i nie zmienił się w cień
Niczym płatek śniegu co opadł na stół
Oby nie stopniał i nie zmienił się w cień
Bo dla nas niezwykle jest ważny
W ten
wigilijny dzień
(nie porywa wcale barwnością
i uroda jego
nie jest egzotyczna
ale ważność ma dla
nas tak wielką
aż niebotyczną!)
Jest
symbolem naszego jestestwa
Życzliwości i miłości wzajemnej
Kromką
chleba którą dzielimy
Z najbliższymi...
.......
.......
Gdyby kiedyś udało się wspólnie
Tym opłatkiem
obdzielić wszystkich
Może
człowiek człowiekowi
Byłby
wówczas bliższy?
I gdyby
życzliwość wzajemna
Pozostać wśród nas
zechciała
Pewnie z
nieba wysokiego
Gwiazdka zdumiona by zleciała
Może została by z
nami
Życzenia spełniała
Opieką otoczyła
Opieką otoczyła
Mądrością
nam była
Cudem by się stała !
Cudem by się stała !
(gdybyśmy tylko być potrafili
i gdyby
ona zechciała)
……….
Takiej
gwiazdki wszystkim życzę, rozważnej, mądrej i opiekuńczej, pełnej miłości i życzliwości względem każdego bliźniego.
ms