Jak cię lato zatrzymać - już nie wiem...

Piękne lato 2014

Przełożyło się lato na bok drugi
Dzień kolejny już nie jest tak długi
Jaskółki  też się zmawiają,  grupują
Do odlotu się pewnie szykują
Jakby  żegnając  się  z  latem
Stadami po niebie kołują.

Zboża wysypały się do młynów
Sady ciężar owoców dźwigają
I posmutniały pola bez łanów...
Kwiaty barwne dywany tkają
I kolorami  rywalizując
Jesień (?) zwiastują.










Dzień  już znacznie się skrócił  
Nocą gwiazdy z nieba spadają
Księżyc twarz pucatą obrócił
Perseidy  tną  niebo  mrugając
Wyszeptane życzenia spełniają
Z miliard lat może już mają?
I niezmiennie trwają...

Każdy tęsknie ku słońcu spogląda
Żar słabnący daje do myślenia ...
W sercu jeszcze letnie marzenia
A za rogiem już czeka rozłąka

Lato!
Nie odchodź,  pozostań tu z  nami!...
Pachnącymi łąkami, owocami, ziołami
I z wszystkimi lata tego cudami
Tęczy kolorami...

Nie proś...
Bo nie zatrzymasz ni lata, ni życia
I nie dogonisz raz minionego czasu
To prawda, to nie jest sprzeczność
Wspomnienia w sercu zachowaj
Na długo, najlepiej na zawsze
I niech pozostaną piękne 
Na wieczność...